Jayant Keskar

 मुकुंदा/मुक्या/मुकिंदा/Dr राय *जीवेत शरदः शतम* शष्ट्यब्द्यपूर्तीच्या हार्दिक शुभेच्छा. आज तू साठ पूर्ण करून, एकसष्टव्या वर्षात पदार्पण करत आहेस. तुला हे खरं वाटल नसेल, पण खरे आहे. तुला उर्वरित आयुष्य, खूप सुख, समृद्धी, आनंद व चांगल्या आरोग्याचे जावो हीच प्रार्थना. मुकुंदा ला मी पहिली पासून ओळखतो. मुकुंदा नेने चाळ, दौंड इथे मुरलीधर मंदिराच्या अगदी समोर राहायचा, त्यांच्या घराचा दरवाजा उघडला की समोर मंदिर होते. ह्या आपल्या मित्राने 5 वर्षांपूर्वी ह्या देवळाचा जीर्णोद्धार केला. 1971ला ह्यांनी दौंड सोडले असावे, सुमारे 45 वर्षानंतर जीर्णोद्धार केला, धन्य आहेस मित्रा. ही चार भावंड, आपला मुक्या तीन नंबरचा. 1 व 3 खूप अबोल, पण 2 व 4 खूप गप्पीष्ट लहानपणापासूनच. चौघेही खूप हुशार. मुक्याला लहानपणापासून व्यायामाची खूप आवड, डबल बार लहानपणा पासून करायचा. त्यांनी दौंड सोडले दुसरी झाल्यावर, नंतर आमच्या भेटी कमी झाल्या. नववीला मी सोलापूरला आलो, नंतर जास्त संबंध नाही आले, त्याने अभ्यासात खूप प्रगती केली होती आणि मी जेमतेमच होतो. त्याला दहावीला 80% मार्क्स , बारावीला pcb 89% मार्क्स मिळाले होते , नंतर...

 मी व वांगं  माझी वांग्याशी तोंड ओळख कधी झाली हे निटस आठवत नाही, पण वांग्याची आठवणारी भेट झाली ती कोल्हापुरात, शिवाजी विद्यापीठ हॉस्टेल मध्ये, साधारण जुलै 1983 मध्ये. त्याच झाल असं, मी M Sc करण्या साठी शिवाजी विद्यापीठात गेलो, हॉस्टेल वर राहू लागलो, मी उप्या, पांड्या, तडया व पोस्ट जोश्या असा तो आमचा 5 जणांचा ग्रुप. सगळे एकत्र असायचो, चहा पाणी जेवण एकत्रच. आम्ही सर्वांनी सकाळी एकच डबा लावला होता, शनिवारची सकाळ वांग्याची असायची, तिथली वांगी खाऊ लागलो, भाजी काळ्या मसाल्यात केलेली असायची, खूप तिखट, मला व इतर चौघाना पण ती खाणे खूप अवघड जात असे. वांग्या बद्दल एक मनस्वी तिरस्कार निर्माण झाला, ती खाल्ली की मला खूप पित्त व्हायचे वगैरे वगैरे . आयुष्याचे संबंध तोडायचेच ठरवले होते. आणि केलेही तसेच. उप्याने एक शक्कल लढवली, तेंव्हा हॉस्टेल मध्ये काहीजण उपवास करायचे व त्यांना शनिवारी सकाळी खिचडी यायची, एक दिवस उप्याच्या अध्यक्षतेखाली बैठक झाली व आपण पण उपवास करायचा असे ठरवले व तात्पुरती खुन्नस काढली वांग्यावरची. ह्या मुळे एक किस्सा झाला, नुसत्या खिचडीवर दिवसभर बसणे जमायचे नाही, मग त्या बरोबर...

 विठ्ठल/बापू  *जीवेत शरदः शतम* डावखुरा/अजात शत्रुत्वाचा वसा घेतलेला/अध्यात्म-ज्योतिष चा गाढा अभ्यासक/ रेकी मास्टर/ हळू आवाजात बोलणारा/ मिश्किल स्वभावाचा/ official फोटोग्राफर/ फास्ट vehicle drive करणारा/मराठी भाषेचा गाढा अभ्यासक/निवृत्त इलेक्ट्रिकल अभियंता असा हा बहूगुणी बापू उर्फ विठ्ठल कुलकर्णी. त्याचा आज शष्ट्यब्द्य पूर्तीचा दिवस, त्याला ह्या दिवसाच्या अनंत शुभेच्छा. आज आपला मित्र सिनियर सिटीझन group मध्ये प्रवेश करत आहे. वर नमूद केलेला ज्योतिष पंडित व रेखी मास्टर ह्या दोन्ही गुणांमुळे मित्रांचे शारीरिक व मानसिक दुखण्या वरची मलमपट्टी सतत सोबत घेऊन हिंडत असतो. न चुकता सर्व मित्रांचे वाढदिवस साजरे करणे, मेष राशीचा असून टिकेवर तिखट भाषा वापरणे टाळतो. सगळ्या ट्रिप आयोजित करणे, नियोजनच implementation करणे, ह्यात ह्याचा हाताखंडा. मला शाळेतला बापू आठवतो तो म्हणजे मिकुचा मित्र. हसतमुख, अभ्यासू, हुशार आणि स्वातीच्या व्याख्ये प्रमाणे A तुकडीत होता म्हणुन स्मार्ट मुलगा होता. अजात शत्रूत्वाचा वसा तर त्याने शाळे पासूनच घेतला असावा. अभियांत्रिकीचे शिक्षण कऱ्हाड मधून घेऊन MSEB मध्ये प्रथम ...